wtulić — dk VIa, wtulićlę, wtulićlisz, wtul, wtulićlił, wtulićlony wtulać ndk I, wtulićam, wtulićasz, wtulićają, wtulićaj, wtulićał, wtulićany «wcisnąć, przycisnąć, schować» Wtulić głowę w ramiona. Wtulać twarz w poduszkę, ręce w futro. wtulić się wtulać… … Słownik języka polskiego
wtulać się – wtulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tuląc się, chować się w czymś, przyciskać się do czegoś, kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko wtuliło się w ramiona matki. Wtulił się w fotel. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtulaćam, wtulaća, wtulaćją, wtulaćany {{/stl 8}}– wtulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wtulaćlę, wtulaćli, wtulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} tuląc, przyciskając, chować w coś, wgłębiać w coś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
róg — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. rogu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrostek kostny w okolicy czoła lub nosa niektórych ssaków (zazwyczaj występujący parzyście), zwykle zakończony stożkowato : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
